Moc przestrzeni powietrznej w silniku indukcyjnym | Równanie momentu obrotowego i wyjście wyjściowe:
Moc przestrzeni powietrznej w silniku indukcyjnym – model obwodu pokazano na rysunku 9.10.
Moc przekraczająca zaciski AB w tym obwodzie jest wejściem mocy elektrycznej przez fazę mniejszą utratą stojana (utrata miedzi i żelaza), a zatem jest mocą przenoszoną z stojana do wirnika przez magnetyczne pole gazu powietrznego.
Jest to znane jako moca przez podwyżkę powietrza, a jej trzyprzewodnikowa wartość jest symbolizowana jako PG. Można go łatwo zobaczyć z modelu obwodu, który
Wynika również z równania. (9.16) To
Część tej mocy jest utracona w miedzi wirnika, która, jeśli zostanie odejmowana od PG, poda mechaniczną moc wyjściową (surową), to znaczy
Oznacza to, że mechaniczna moc wyjściowa brutto jest trzykrotnie (w 3 fazach) moc elektryczna pochłonięta oporem
Rysunek 9.10 można zatem narysować jak na rysunku 9.11, gdzie R2 '/ s jest reprezentowany jako
Zauważono go z równania. (9.18), że mechaniczna moc wyjściowa jest ułamkiem (1 – s) całkowitej mocy dostarczonej do wirnika, podczas gdy Eq. (9.17) Ułamek tego jest rozpraszany w postaci utraty miedzi wirnika.
Jest zatem oczywiste, że wysokie operację poślizgu silnika indukcyjnego byłoby bardzo nieskuteczne. Silniki indukcyjne są zatem zaprojektowane do działania z niskim przesuwaniem (2-8%) przy pełnym obciążeniu.
Prędkość wirnika jest
Opracowany moment elektromagnetyczny jest następnie podany przez
Jest to interesujący i znaczący wynik, zgodnie z którym moment obrotowy jest uzyskiwany z mocy przez moc przestrzeni powietrznej w silniku indukcyjnym, dzieląc ją z szybkością synchroniczną w RAD / S, jakby ta moc została przeniesiona do prędkości synchronicznej.
Z tego faktu, że PG, moc w wędrówce na powietrzu, jest również znana jako moment obrotowy w synchronicznych watach.
Moc mechaniczna netto jest uzyskiwana przez odejmowanie strat, tarcia i utraty obciążenia pasożytniczego.
Podczas leczenia przepływów mocy w silniku indukcyjnym często jest zilustrowane na rycinie 9.12, w którym wyjście netto i moment obrotowy są uzyskiwane po zakończeniu utraty podstawowych strat, utraty wiatru, utraty tarcia i utraty ładowania szacunku. Wprowadzony błąd jest znikomy, a uproszczenie jest tego warte.
Procedura obliczeniowa:
Praktyczną procedurą obliczeniową dla danego przesunięcia jest obliczenie w modelu obwodu z rysunku 9.12.
WIĘC
Obliczanie w fazie i konwertowanie na trzy -fazowe wartości na końcu jest praktyczne.